<< back                 

Begin 2019 werd Peter Bogers getroffen door een ernstig ontwrichtende Tinnitus: een piep van 9000 Hz in het centrum van de hersenen die sindsdien niet meer is gestopt. De periode die volgde wordt gekenmerkt door een zware mentale strijd om zowel weerstand op te bouwen tegen als acceptatie van een altijd aanwezig geluid dat niet van buitenaf komt, maar onvermijdelijk wordt geproduceerd door de hersenen zelf. Pas na twee jaar gewenning en therapie was de situatie enigszins onder controle en besloot Bogers deze ervaring als eenmalige inspiratiebron voor een kunstwerk te gebruiken. Dit leidde uiteindelijk tot het audiovisuele werk 'Mutenies'.
In 'Mutenies' wordt een hoge 9000hz toon afgewisseld met geluiden van bijvoorbeeld bladeren in de wind en stromend water. Deze zogenaamde 'witte ruis'-geluiden worden ook in therapie gebruikt als maskerende geluiden die verlichting kunnen bieden aan de tinnitus patiënt tijdens moeilijke periodes. De ruisgeluiden worden in het werk ruimtelijk weergegeven door vier kleine luidsprekers in de hoeken van de tentoonstellingsruimte. Ze worden door de toeschouwer als min of meer heilzaam 'van buiten komen' ervaren in schril contrast met de pieptoon, die overal eentonig aanwezig is en zich in het hoofd van de toeschouwer plaatst.

In het midden van de kamer hangt een klein scherm (circa 30x20 cm) in een glazen raamwerk. Extreem fijne ruisdeeltjes zijn binnen en buiten de grafische zwart-wit beelden van het menselijk lichaam te zien die hier te zien zijn. De bewegingen van de geluidsdeeltjes zijn gekoppeld aan het geluid. Binnen de contouren van het lichaam is de ruis gekoppeld aan de hoge 9000Hz tonen, de visuele achtergrondruis is gekoppeld aan het ruimtelijke geluid van de witte ruis uit de vier luidsprekers.