Beschrijving:
Twee naakte lichamen van een man en
een vrouw worden op een hoog plafond geprojecteerd, ongeveer 2x de werkelijke
grootte. Het zijn archetypisch statische afbeeldingen, op de rug gefilmd en
op het eerste gezicht bijna fotografisch. Op het huidoppervlak parelen
druppels die uiteindelijk naar beneden vallen en dan links en rechts als
snelle lichtflitsjes uit beeld verdwijnen. Recht onder deze beelden zijn twee
ligbanken geplaatst waarop toeschouwers kunnen gaan liggen. De toeschouwer
heeft dan min of meer dezelfde houding als de twee geprojecteerde figuren
boven hem of haar en maakt aldus onderdeel uit van het totaalbeeld.
Aan het hoofdeinde van iedere ligbank zijn links en rechts van de plek waar
het hoofd zich bevindt twee luidsprekers ingebouwd, die een compositie van
elektronische geluiden ten gehore brengen. Binnen deze compositie is iedere
druppel die valt in principe te herkennen. Iedere vallende druppel is direct
als zodanig hoorbaar of beïnvloed het geluidsbeeld.
De symmetrische tweedeling van het beeld van de vrouw ten opzichte van dat
van de man en de symmetrie binnen elk van deze twee lichamen (de linker en de
rechterkant) wordt door het vallen van de druppels naar links of naar rechts
versterkt. Ook het geluid ondersteunt de ervaring van een dubbele tweedeling,
druppels die links uit beeld verdwijnen klinken door de linker luidspreker,
zij die naar rechts bewegen uit de rechter.
De op het eerste gezicht onbeweeglijk starre menselijke afbeeldingen
bevatten bij nadere beschouwing toch veel subtiele beweging: er is een
ademhaling waarneembaar, de haren van de vrouw zijn in beweging en nu en dan
veranderen de handen, de vingers, de voeten en het hoofd van positie. Zelfs
in het huidoppervlak zijn kleine bewegingen te ontwaren.
Deze ademende en levende menselijke figuren en de van hun lichamen
afrollende waterdruppels blijken na verloop van tijd echter onderdeel van in
alle details geconstrueerd geheel. Het kunstmatige karakter komt tot uiting
in de ritmische patronen die in beeld en geluid veelvuldig naar voren komen,
patronen die een suggestie van communicatie in zich dragen en die onderdeel
zouden kunnen zijn van een onbekende wetenschappelijke taal.
De realisatie van
dit werk is mede mogelijk gemaakt door het
“Fonds BKVB / het Nederlands fonds voor beeldende kunsten, vormgeving
en bouwkunst”
