Chorus

2006

 

Een spreekgestoelte wordt omgeven door een grote hoeveelheid microfoons, een beeld dat associaties oproept met een belangrijke persconferentie of toespraak. In tegenstelling tot wat microfoons geacht worden te doen - het registreren en doorgeven van de stem die erin spreekt - brengen de microfoons in Chorus zelf stemmen voort. De echo’s van degenen die gesproken hebben klinken hier nog na; de microfoons zijn zelf luidspreker geworden. Bogers nam verschillende stemmen op van uiteenlopende media en laat ze in dit werk vervolgens door elkaar spreken over een onontwarbare hoeveelheid onderwerpen en in diverse talen. Wanneer je naar de afzonderlijke stemmen luistert, kun je ervaren dat ze door elkaar heen praten en elkaar wellicht tegenspreken. Elke boodschap wordt verstomd door de chaos. Concentreer je je op het totale geluidsbeeld en niet op de inhoud van de teksten, dan klinkt deze meerstemmigheid als een ondoordringbaar maar hecht koor.
Een ongrijpbaar ritme, wat te maken heeft met ademhaling, smeed alle stemmen aaneen